Uyuyorsun aklında bin bir dert

Zaman daralıyor elimizden kayıyor

Göz göre göre yuvarlanıyor

Her defasında aynı bebek aynı yerden

 

Susmakla halledebiiriz belki her şeyi bir süre

Bütün acımızı (k)oyabiliriz bir sandığa

Öte çevirerek yüzümüzü karanlığa

Deneyebiliriz yeniden bir somon balığının üreme azmine öykünerek

 

Bir gün gelip tutacak ellerimizden bir güzel çocuk

İstemediğimiz ne varsa bulup getirecek ortaya

Öğreneceğiz onunla tekrar tekrar değişimin tüm renklerini

Yeni bir coğrafya yeni bir iklimle kapanacak üstümüze

                                                                   yeni bir gökyüzü

 

Vazgeçme sevdiğim uykunda bile tut ellerimi

Sağdan sola dönerken bul beni bir daha

Aklında tut bir yıldız gibi gözlerimdeki ışığı

Vazgeçme ansızın kıpırdayacak karnında

                                              bir mavi kelebek

 

Kuyruk sallayan bir tohumdur anasının vulvasında

Sonra bir yumrudur pıt pıt atar yedinci haftasında

Dokuzuncu ayda bir sancı belden saplanmıştır bir bıçak

Bacakların kendiliğinden ayrılacak

Vazgeçme sevdiğim

İnsan böyle kanlar içinde acıyla yaratılacak

 

Uyuyorsun, uyu şimdi

Sessiz bir kuş ol pencerede sonra uyandır beni güneşten bir öpüşle

Gürleyen bu rüzgara korkusuz kıpırtısız bir ağaç ol

Vazgeçme her şey ol suçlu değilsin hiç

Aç kollarını bir güzel kendin ol

Ben çocuklardan da çocuk

Çamur içinde küçücük

Sevsen de senin sevmesen de senin