Isıtmıyor güneş içimi
Umutlandırmıyor beni
beni ölecek gibi sevmen
Gelemem artık o kuytu yerlere
Senin ellerinle tuttu esnaflar ellerimi
Sen kendi dudaklarınla öpemedin beni
Sana kendimi verdikçe
Bir çukurdan sızıp gidiyorum
Bulandırılmış bir su gibi
kuru bir ağacın köküne
İnanmıyorum artık seninle başlayıp biten
Özgürlüğe
Unut, çağırma beni
Gelemem!